درمان انواع دررفتگی مفصل آرنج دست با فیزیوتراپی و ورزش

در رفتگی آرنج، آسیب است که موجب می شود استخوان های ساعد یعنی رادیوس و اولنا از راستای صحیح خود خارج می شوند و دیگر در راستای صحیح نسبت به استخوان بازو (هموروس) قرار ندارند. دررفتگی آرنج، بعد از دررفتگی شانه، شایع ترین آسیب در رفتگی مفصلی است.

آنچه در این مطلب میخوانید

در رفتگی آرنج چگونه اتفاق می افتد؟

آرنج مفصل بسیار باثباتی است و بنابراین برای در رفتگی آرنج، حتماً باید فشار بسیار زیادی به این مفصل وارد شود. دررفتگی آرنج میتواند از نوع جزئی (نیمه دررفتگی یا کجی و ایجاد فاصله کوچک بین سطوح مفصلی) و یا کامل (ایجاد فاصله ی زیاد بین سطوح مفصلی و جا به جایی کامل استخوان ها) باشد. برای بازگرداندن استخوان به جای قبلی خود باید جا اندازی مفصل با دست صورت گیرد. دررفتگی آرنج می تواند باعث وارد شدن آسیب به ساختارها و بافت های اطراف، خصوصاً رباط های آرنج، نیز شود. دررفتگی می تواند همراه با شکستگی رادیوس یا اولنا باشد و همچنین ممکن است به عصب ها و رگ های خونی گذرنده از نزدیکی آرنج نیز آسیب وارد شود.

انواع دررفتگی مفصل آرنج

  1. دررفتگی جزئی یا کامل: دررفتگی جزئی با نام های کجی مفصل یا نیمه دررفتگی نیز شناخته می شود و درآن سطح غضروفی تنها کمی جا به جا می شود اما در دررفتگی کامل، سطوح مفصلی کاملاً از هم جدا می شوند.
  2. ساده یا پیچیده: اگر اولنا و رادیوس از آرنج جدا شده اند اما هیچ شکستگی در این استخوان ها مشاهده نمی شود، به این حالت دررفتگی ساده گفته می شود که به جراحی نیاز ندارد. درصورتیکه دررفتگی همراه با شکستگی استخوان های اولنا یا رادیوس یا استخوان بازو باشد، به آن دررفتگی پیچیده گفته می شود که ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد.

علائم دررفتگی مفصل آرنج

علل درر فتگی آرنج

تشخیص در رفتگی آرنج

مهم ترین ابزار پزشک برای تشخیص صحیح دررفتگی آرنج، شرح حال بیمار و معاینات فیزیکی هستند. معمولاً حرکت دادن آرنج بیمار چه به صورت فعال و چه به صورت منفعل، بسیار محدود و دردناک است. پزشک به دنبال علائم آسیب دیدگی رگ ها و عصب ها می گردد و علائم ظاهری دررفتگی مانند فرورفتگی یا برآمدگی در پوست می گردد.

عکس برداری با اشعه ایکس: بعد از جا اندازی آرنج، بسیار مهم است که عکس برداری انجام شود تا مشخص شود که شکستگی وجود دارد یا خیر. گاهی دررفتگی همراه با شکستگی است و گاهی نیز استخوان ها در حین جا اندازی دچار شکستگی می شوند. CT اسکن و اسکن MRI برای بررسی آسیب به غضروف مفصلی، رباط ها و دیگر بافت های نرم میتوان از این تصاویر استفاده کرد.

متخصصین ما در کلینیک طب فیزیکی و توان بخشی دکتر فرخانی پس از اجرای تکنیک جا اندازی بسته یا باز، وضعیت آرنج دست شما را برای تشخیص وجود یا عدم وجود شکستگی بررسی می کنند و سپس از آتل برای تثبیت وضعیت آرنج دست شما استفاده خواهند نمود. پس از این مرحله، از تکنیک ها و درمان های فیزیوتراپی مخصوص دوره بهبود استفاده می کنند و پس از خارج شدن آرنج دست از آتل، از ورزش های مخصوص برای بازیابی انعطاف و بهبود عملکرد آرنج دست استفاده می کنند. به منظور دریافت مشاوره و اطلاع از روش های درمان و رزرو نوبت، می توانید از طریق شماره های 32367465 - 031 و 32330382 - 031 با ما تماس حاصل فرمایید.

روش های درمان در رفتگی مفصل آرنج

ممکن است آرنج دررفته به خودی خود، سر جایش برگردد. امکان بروز این حالت در موارد نیمه دررفتی آرنج بیشتر است.

1. کمپرس سرد: قرار دادن یخ یا کمپرس سرد بر روی آرنج موجب کاهش التهاب و تورم و کبودی آن می شود. همچنین می توانید تا زمان رسیدن به اتاق اورژانس با استفاده از آویز گردنی، دست را ثابت کنید. تا 72 ساعت پس از آسیب دیدگی و تا زمان برطرف شدن کامل علائم التهابی، نباید از ماساژ و گرمادرمانی استفاده کنید.

2. جا انداختن آرنج: هرگز سعی نکنید که خودتان، مفصل دررفته را جا اندازی کنید. در صورت دررفتگی کامل مفصل، لازم است که جا اندازی با دست انجام شود تا استخوان ها مجدداً در راستای صحیح قرار گیرند، که این کار باید توسط متخصص صورت گیرد.

3. درمان دارویی: داروهای مسکن برای کاهش درد بیمار تجویز می شوند تا بیمار بتوانند ورزش های تجویزشده توسط فیزیوتراپیست را انجام دهند. داروهای مسکن قبل از جا اندازی مفصل نیز به بیمار داده می شوند چراکه جا اندازی مفصل بسیار دردناک است. داروهای ضدالتهاب و داروهای NSAID (ضدالتهاب غیراستروئیدی) با کاهش التهاب موجب تسکین درد و برطرف شدن تورم می شوند. کاهش التهاب همچنین از بروز عوارض دیگری مانند تشکیل زائده های استخوانی جلوگیری می کند.

4. آویز شانه: بسته به شدت آسیب و چگونگی دررفتگی آرنج ممکن است دست شما بین یک تا 3 هفته در آویز گردنی (یا آویز شانه) باشد تا به خوبی از مفصل آرنج پشتیبانی شود و این ناحیه، بیحرکت نگه داشته شود.

5. فیزیوتراپی: برای آنکه بیمار بتواند توان حرکتی خود را بهطور کامل بازیابد، لازم است درمان های فیزیوتراپی را پشت سر بگذارد. برای به دست آوردن دوباره ی قدرت عضلانی و دامنه حرکتی آرنج، بیمار باید دوره ی توان بخشی را بگذراند. انجام تمرینات تقویت عضلات باید بلافاصله پس از بهبودی آرنج آغاز شوند. برای کاهش التهاب و درد آرنج و تاندون های آن از مدالیته های درمانی مانند اولتراسوند، تحریک الکتریکی عصبها، سرمادرمانی، لیزر سرد، مگنت تراپی، ماساژ و دیگر روش ها استفاده می شود.

6. ماساژ درمانی: ممکن است فیزیوتراپیست شما از روش ماساژ دادن گردن، شانه، آرنج، ساعد و مچ دست شما برای افزایش گردش خون بهره ببرد که این کار به کاهش درد کمک می کند و تحرک پذیری دست ها را افزایش می دهد.

7. تمرینات توان بخشی بعد از دررفتگی آرنج: برخی از تمریناتی که بعد از درمان دررفتگی آرنج تجویز می شوند در ادامه آمدهاند: 8. تمرینات افزایش دامنه حرکتی آرنج، مفصل مهمی است که حرکت دادن دست ها را ممکن می کند. با دررفتگی مفصل آرنج، دامنه حرکتی کلی دست ها کاهش پیدا میکند و ممکن است بازوهای شما خشک و گرفته شوند.

بهترین حرکات برای بازیابی انعطاف پذیری و افزایش دامنه حرکتی مفصل آرنج

برای آشنایی بیشتر با انواع عوارض و کاربرد دستگاه دیاترمی کلیک کنید.


درباره این موضوع مطالب بیشتری بخوانید
نظرات کاربران درباره این مطلب :خانم حمیدی [ 1403-02-23 ]
سلام ببخشید. آیا ممکن است جا انداختن آرنج دستت. یه موقع دستت کج باشه یا نه

برای متن پیام فقط از حروف فارسی استفاده کنید .
این فرم صرفا جهت دریافت نظرات ، پیشنهادات و انتقادات کاربران در مورد مطلب فوق میباشد .
به سوالات پزشکی در این بخش پاسخ داده نمیشود .
از ارسال پیام های تبلیغاتی در این بخش خودداری نمایید .
حداکثر طول مجاز برای متن پیام 500 کاراکتر است .
نام و فامیل :
تلفن :
ایمیل :
متن پیـام :
مرکز جامع توانبخشی و طب فیزیکی دکتر فرخانی در اصفهان
اینستاگرام دکتر فرخانی آدرس کلینیک :

اصفهان ، خیابان شمس آبادی ، چهارراه قصر ، روبروی بانک ملت ، کوچه 26 (دهش)


تلفن کلینیک :
32367465 - 031
32330382 - 031

طراحی سایت و سئو : گروه نرم افزاری پزشک آنلاین